Dwujęzyczność - czy warto ?
To pytanie jest pytaniem retorycznym. Oczywiście, że warto! Badania wykazują, że dzieci (zwłaszcza małe – do 5. roku życia) mają ogromne możliwości łączenia nauki w kilku językach jednocześnie. Nie wpływa to w żadnym stopniu negatywnie na ich rozwój, nawet jeśli spowoduje przejściowe trudności, a wręcz przeciwnie - rozwija ich inteligencję, plastyczność, umiejętności kojarzenia i myślenia.
Słuchając i starając się rozumieć język, dziecko wykorzystuje różne partie mózgu, nie tylko odpowiedzialne za pamięć, ale także tworzenie znaczeń, rozumienie, emocje i myślenie. Dzieci, które władają więcej niż jednym językiem, mają z tego korzyść nie tylko w szkole, ale także później w dorosłym życiu.
Utrzymywanie i kultywowanie kultury języka polskiego nie przeszkodzi dzieciom w nauce drugiego i następnych języków poza domem. Bardzo często tak jest, że dzieci porozumiewają się biegle z rówieśnikami i w szkole w nowym języku np. angielskim, a w domu używają języka polskiego. Lub odwrotnie – w domu mówią w języku angielskim, ale w polskiej szkole równie dobrze porozumiewają się z rówieśnikami w języku polskim.
Dwujęzyczność
Naukowcy nie pozostawiają nam złudzeń – to się nie dzieje samo i nie jest krótkotrwałym, łatwym zadaniem. Dwujęzyczność nie oznacza po prostu nauczenia się drugiego języka, aby móc tę umiejętność wykorzystać do porozumiewania się lub pracy. To właściwie długi proces wychowawczy, na który składa się wysiłek wielu osób – rodziców, przedszkola, szkoły. Aby dziecko mogło rozwinąć oba języki na bardzo wysokim poziomie, potrzebna jest aktywność i współpraca całego otoczenia dziecka.
W wielu krajach docenia się dziś wartość dwujęzyczności zarówno dla jednostki, jak też dla całego społeczeństwa. Dwujęzyczne wychowanie, wbrew obawom niektórych rodzin, nie tylko nie zakłóca procesów asymilacji, ale też ułatwia rodzinom emigrantów utrzymywanie kontaktów z krajem pochodzenia i pozostawionymi tam krewnymi. Zachowanie ojczystego języka umożliwia dzieciom przyswojenie dziedzictwa kulturowego rodziców i dziadków. Ale jeszcze ważniejsze jest ułatwienie zrozumienia wartości różnic kulturowych. Dzięki temu dziecko uzyskuje możliwość porównywania i otrzymuje bogatszy obraz świata.
Dla dziecka utrzymanie i rozwijanie języka ojczystego to jedyna droga do głębokiego poznania własnej rodzinnej przeszłości, porozumienia z dziadkami i krewnymi w Polsce. Dzieci znające dobrze język ojczysty i wyposażone w wiedzę o kraju pochodzenia czują się pewniej i bezpieczniej pod względem własnej tożsamości i przynależności.
Dwujęzyczność i dwukulturowość dają wiele możliwości we wszystkich dziedzinach życia: w edukacji, w karierze i w życiu prywatnym.
http://www.bilingualforumireland.com/
http://cafemultilingue.blogspot.ie/2010/10/change-in-bilingual-forum-...
http://logopedzi.pl/index.php/rozwoj-mowy/wspomaganie-rozwoju-mowy/91...
Książki dwujęzyczne dla dzieci:
http://www.ambelucja.pl/search/WERSJE-DWUJEZYCZNE-I-ORYGINALNE/?categ...
Poradnik dla rodziców dzieci dwujęzycznych:
http://www.e-bilingual.net/ksiazka.html
Słuchając i starając się rozumieć język, dziecko wykorzystuje różne partie mózgu, nie tylko odpowiedzialne za pamięć, ale także tworzenie znaczeń, rozumienie, emocje i myślenie. Dzieci, które władają więcej niż jednym językiem, mają z tego korzyść nie tylko w szkole, ale także później w dorosłym życiu.
Utrzymywanie i kultywowanie kultury języka polskiego nie przeszkodzi dzieciom w nauce drugiego i następnych języków poza domem. Bardzo często tak jest, że dzieci porozumiewają się biegle z rówieśnikami i w szkole w nowym języku np. angielskim, a w domu używają języka polskiego. Lub odwrotnie – w domu mówią w języku angielskim, ale w polskiej szkole równie dobrze porozumiewają się z rówieśnikami w języku polskim.
Dwujęzyczność
Naukowcy nie pozostawiają nam złudzeń – to się nie dzieje samo i nie jest krótkotrwałym, łatwym zadaniem. Dwujęzyczność nie oznacza po prostu nauczenia się drugiego języka, aby móc tę umiejętność wykorzystać do porozumiewania się lub pracy. To właściwie długi proces wychowawczy, na który składa się wysiłek wielu osób – rodziców, przedszkola, szkoły. Aby dziecko mogło rozwinąć oba języki na bardzo wysokim poziomie, potrzebna jest aktywność i współpraca całego otoczenia dziecka.
W wielu krajach docenia się dziś wartość dwujęzyczności zarówno dla jednostki, jak też dla całego społeczeństwa. Dwujęzyczne wychowanie, wbrew obawom niektórych rodzin, nie tylko nie zakłóca procesów asymilacji, ale też ułatwia rodzinom emigrantów utrzymywanie kontaktów z krajem pochodzenia i pozostawionymi tam krewnymi. Zachowanie ojczystego języka umożliwia dzieciom przyswojenie dziedzictwa kulturowego rodziców i dziadków. Ale jeszcze ważniejsze jest ułatwienie zrozumienia wartości różnic kulturowych. Dzięki temu dziecko uzyskuje możliwość porównywania i otrzymuje bogatszy obraz świata.
Dla dziecka utrzymanie i rozwijanie języka ojczystego to jedyna droga do głębokiego poznania własnej rodzinnej przeszłości, porozumienia z dziadkami i krewnymi w Polsce. Dzieci znające dobrze język ojczysty i wyposażone w wiedzę o kraju pochodzenia czują się pewniej i bezpieczniej pod względem własnej tożsamości i przynależności.
Dwujęzyczność i dwukulturowość dają wiele możliwości we wszystkich dziedzinach życia: w edukacji, w karierze i w życiu prywatnym.
http://www.bilingualforumireland.com/
http://cafemultilingue.blogspot.ie/2010/10/change-in-bilingual-forum-...
http://logopedzi.pl/index.php/rozwoj-mowy/wspomaganie-rozwoju-mowy/91...
Książki dwujęzyczne dla dzieci:
http://www.ambelucja.pl/search/WERSJE-DWUJEZYCZNE-I-ORYGINALNE/?categ...
Poradnik dla rodziców dzieci dwujęzycznych:
http://www.e-bilingual.net/ksiazka.html
